Recht doorzee

Hoe kijk jij terug op 2019 en op het pensioenakkoord in het bijzonder?
2019 is een heel bewogen jaar geweest. Het pensioenakkoord is voor mijzelf het centrale thema geweest. Een heel bijzonder proces waarbij op alle medewerkers een zwaar beroep is gedaan. Ik heb er ontzettend veel waardering voor hoe iedereen dat heeft opgepakt.

Wat waren de hoogte en dieptepunten?
Het dieptepunt lag eigenlijk al in november 2018. Toen lag er een akkoord waar de Nederlander echt niet beter van zou worden. Het was bijzonder jammer dat we daar dus ‘nee’ tegen hebben moeten zeggen. Hoewel veel focus in de pers toen lag op het feit dat de toezegging op onder andere de AOW niet voldoende was, hebben wij vanuit de VCP ook zwaar laten meewegen dat de stelselhervorming met onvoldoende waarborgen was vormgegeven. Ons huidige stelsel is niet perfect, maar wel dusdanig goed dat je daar niet lichtzinnig afstand van moet doen.

Het hoogtepunt was dat wij als VCP erin zijn geslaagd de doelen centraal in het akkoord te krijgen. Dat is echt onze bijdrage geweest aan het pensioenakkoord. Er is ook niemand meer die niet naar de doelen verwijst als het over het nieuwe pensioenstelsel gaat.

De VCP heeft sterk ingezet op doelen en te behalen resultaten in het pensioenakkoord. Kun je vertellen hoe dat is gegaan?
De VCP heeft in aanloop naar mei 2019 nagedacht hoe het stelsel er dan wel uit moet zien. Met inzichten uit dat proces zijn we de onderhandelingen ook weer ingegaan. Samen met Gerrit van de Kamp en Klaartje de Boer hebben we die periode heel veel tijd geïnvesteerd om inhoudelijk de juiste zaken op papier te krijgen. De snelheid van het proces maakte echter dat er geen ruimte meer was om inhoudelijk veel aan te passen.

We merkten dat er wel ruimte was om later tot de definitieve uitwerking te komen en hebben dat aangegrepen om dat vervolgproces heel helder op te schrijven en om daar voorwaarden aan te stellen in termen van te bereiken doelen. Daarmee konden we veilig verder zonder dat van ons gevraagd werd een blinde stap te maken.

Tekst loopt door onder afbeelding

Wat is jouw unieke bijdrage in de pensioenonderhandelingen?
Mijn startpunt is goede en oprechte inhoud. Door de bomen het bos niet meer kunnen zien is echt een risico als het om deze pensioendiscussie gaat. In een brei van technische details en wollige taal – en die is er vrij veel in Den Haag 😉 – kan ik vrij snel doorgronden wat het echte issue is en daarop handelen door de belangrijke vragen op te werpen.

Als de inhoud daarom vraagt kan ik erg recht door zee zijn: het resultaat staat voorop. Daarbij maakt het me niet uit met wie ik overleg.

Je bent van huis uit piloot, een vak waarin risicobeheersing belangrijk is. Wat neem je daarvan mee in je taken voor de VCP?
Allereerst is er in de lucht geen ruimte om kop in het zand te steken bij problemen. Er is nog nooit een vliegtuig boven gebleven. Je hebt dus altijd een direct belang om helderheid te krijgen met elkaar over wat er precies aan de hand is, problemen benoemen en besluiten hoe je het samen, met de hele crew gaat aanpakken. In de cockpit moet je elkaar dan ook kunnen aanspreken op zaken die niet goed lopen of als dat bij jezelf ligt het ook op tafel durven leggen als iets niet goed is gegaan. Dan kan je er namelijk weer samen aan werken en blijft er niets liggen smeulen. Dat geeft de beste kansen op succes.

Dit alles probeer ik binnen mijn werk voor de VCP ook te doen: de conclusie scherp krijgen, waar nodig de vinger op de zere plek leggen en vervolgens samen werken aan wat we besluiten te doen. En als dingen anders lopen dan gehoopt of bedoeld dan daar samen verantwoordelijkheid voor nemen. Naar de achterban betekent dat een eerlijk verhaal, ook als dat niet het makkelijkste verhaal is. Als gezagvoerder ben ik aanspreekbaar op wat ik met mijn team doe. Dat wil ik als bestuurder ook zijn.

• Meer interviews in dit jaarverslag:
  Marc de Natris (KVMO)
  Wouter Kools (VCP Young Professionals)