Een cao en een vast contract: gewoon normaal

Een gewoon arbeidscontract moet het uitgangspunt zijn. Werknemers willen hun vak goed uitoefenen, waarbij zekerheid over werk en inkomen van belang is. Die oproep doet VCP-voorzitter Nic van Holstein aan de Kamerleden voor het Algemeen Overleg arbeidsmarktbeleid. Dat de flexibilisering goed is voor Nederland wordt door allerlei onderzoeken, recent het WRR, ondergraven. Daarom ook de oproep: doe gewoon eens normaal!

Flex alleen voor piek en ziek
De VCP vindt dat er niet moet worden getornd aan het gewone arbeidscontract. Vijf- of achtjaarscontracten lossen niets op. Het gewone contract is de norm en flex is voor piek en ziek. Minder flex dient dan ook het uitgangspunt te zijn en dat kan door flex duurder te maken dan gewone arbeidscontracten. Het morrelen aan de cao door politieke partijen is voor de VCP onbegrijpelijk. De cao is een van de pijlers van de Nederlandse arbeidsmarkt en de succesvolle werking hiervan voor werkgevers en werknemers is helder. Doe gewoon normaal, aldus Van Holstein.

Vouchers
De VCP pleit voor een duurzaam inzetbaarheidsbudget, een individuele ontwikkelrekening die in aanvulling op andere instrumenten naar eigen behoefte kan worden ingezet door werknemers. Een voucherregeling, zoals in het Ecorys-onderzoek: ‘Verkenning premie en nationaal scholingsfonds’ wordt genoemd, is daarvoor te beperkt. Specifieke vouchers geven niet aan alle werknemers de mogelijkheid om zich te kunnen scholen of ontwikkelen.

De VCP vindt dat de kosten, via een duurzaam inzetbaarheidsbudget, voor scholing en ontwikkeling volledig fiscaal aftrekbaar moeten worden. Op deze manier krijgen mensen daadwerkelijk ruimte, in tijd, geld en zeggenschap om in zichzelf te investeren. Doordat de werknemer te allen tijde de mogelijkheid heeft om in zichzelf te investeren, is hij niet afhankelijk van de werkgever

Scholingsfonds
Tevens heeft Ecorys in hetzelfde onderzoek gekeken naar de mogelijkheden van een nationaal scholingsfonds. De VCP ziet daarvoor in de plaats de noodzaak van een brede human capital agenda. Een nationaal scholingsfonds zal er immers toe leiden dat er minder wordt geïnvesteerd in scholing en ontwikkeling, omdat het voor sectorale sociale partners niet meer inzichtelijk is waarin zij investeren. Bovendien spelen de huidige O&O-fondsen een belangrijke rol in de verschillende sectoren. Dit zou niet moeten worden weggegooid.