26 mei 2020
Professionals, zeker die in het publieke domein, moeten veel meer waardering krijgen. Zo wordt hun vak ook aantrekkelijker voor mensen die door de corona-crisis moeten uitkijken naar iets anders, schrijft VCP-vicevoorzitter Gerrit van de Kamp.
Als de corona-crisis een ding laat zien, is wel hoe nietig we zijn als mens. We kunnen ziek worden, onze baan kwijtraken, inkomen verliezen, dierbaren kwijtraken, kortom, de vanzelfsprekendheid van ons ogenschijnlijk veilige bestaan wordt op de proef gesteld.
Dat geeft te denken: dat we eigenlijk heel blij mogen zijn dat we gezond zijn, dat we te eten hebben en – als alles goed gaat – samen heelhuids de crisis doorkomen. En we mogen blij zijn dat er overal mensen zijn die zich uit de naad werken om ons door deze bizarre tijd heen te helpen: professionals in de zorg, in de veiligheid, het onderwijs, de wetenschap, en ga zo maar door.
Het zijn deze professionals die onze maatschappij mede overeind houden, soms niet zonder eigen risico. Denk aan verplegers die zelf kans lopen op besmetting, aan artsen, de politie, of BOA’s die ons beschermen en dat soms moeten bekopen met een flink pak slaag. Professionals dus die gepassioneerd bezig zijn met hun werk, in ons belang.
In het recent verschenen rapport van een speciaal opgezette SER-denktank is een apart hoofdstuk gewijd aan deze groep. Het rapport van de denktank draait om de vraag hoe onze economie en werkgelegenheid in het post-coronatijdperk moet worden vormgegeven. Een van de conclusies is dat dat niet zonder onze professionals kan. De Denktank vraagt in het bijzonder aandacht voor mensen die actief zijn in het publieke domein, van verpleegkundige tot specialist, maar ook de vakkenvuller in de supermarkt en de NS-medewerker.
De denktank is terecht van oordeel is dat er meer waardering moet komen voor onze professionals, niet alleen in de vorm van geld maar ook voor de omstandigheden waaronder ze hun werk moeten doen. Vaak zitten ze vast aan allerlei regels en systemen. Goedbedoelde wet- en regelgeving om publieke belangen te beschermen maar die soms leiden tot het tegendeel. Dat moet anders, stelt de Denktank. Mensen, zeker kwetsbare groepen, moeten hun weg kunnen vinden in systemen die voor hen bedoeld zijn, en professionals die er werken moeten meer waardering krijgen.
Onze nietigheid dwingt ons niet alleen tot zelfreflectie maar ook tot meer respect: voor werknemers en beroepsgroepen die we veel harder nodig hebben dan we soms dachten. Wie zich tot voor kort niet realiseerde hoe belangrijk onze professionals zijn, weet dat ongetwijfeld nu. Logisch dus dat toekomstige investeringen mede naar deze beroepsgroepen moeten gaan, zoals de Denktank bepleit. Daarmee wordt de beroepsgroep ook aantrekkelijker voor andere werknemers, die door de crisis misschien moeten omkijken naar een heel andere functie.
De VCP, de Vakcentrale voor Professionals, dringt al jaren aan op meer waardering voor ‘het vak’. Als de corona-crisis een ding heeft aangetoond, is het wel dat die oproep volkomen terecht is.