Vraagfinanciering deeltijdstudies: werknemer de dupe
30 maart 2012
Culemborg, 30 maart 2012
Vraagfinanciering deeltijdstudies: werknemer de dupe
De MHP is bang dat werknemers de dupe worden van de maatregelen van staatssecretaris Zijlstra rondom de (vraag)financiering van deeltijdstudies. Het volgen van een deeltijdstudie is voor werknemers de enige manier om een studie te combineren met een baan. Dit zou moeten worden gestimuleerd, in plaats van beperkt.
De ministerraad heeft op 30 maart jl. ingestemd met het voorstel van staatssecretaris Zijlstra (OCW) om op termijn vraagfinanciering in te voeren. Het voorstel heeft tot gevolg dat deeltijdopleidingen niet langer rechtstreeks geld van de overheid krijgen voor het aantal studenten dat zij opleiden. Studenten die in bepaalde sectoren een deeltijdopleiding willen volgen, krijgen voortaan een beurs.
De beurzen zijn beschikbaar voor studenten in sectoren met een bijzonder maatschappelijk en economisch belang, zoals onderwijs, zorg en de topsectoren. De zorg en het onderwijs zijn sectoren waar op termijn grote tekorten verwacht worden en de MHP juicht het stimuleren van opleidingen in deze richtingen dan ook toe. Tegelijkertijd is de MHP bang dat de maatregelen het voor werkenden onmogelijk maken om zich bij te scholen in sectoren die niet voldoen aan het criterium “bijzonder maatschappelijk en economisch belang”. Het feit dat deeltijdopleidingen niet langer rechtstreeks geld van de overheid krijgen en studenten enkel beurzen voor bepaalde sectoren ontvangen, zal immers tot gevolg hebben dat deeltijdopleidingen zonder “bijzonder maatschappelijk en economisch belang” aanzienlijk duurder worden om de kostendekkend te blijven. Bovendien is dit criterium arbitrair (Wat maakt een opleiding van “bijzonder maatschappelijk en economisch belang”?) en zal het wel of niet voldoen aan dit criterium, net als de arbeidsmarkt, aan (economische) veranderingen onderhevig zijn.
De MHP vindt het een goede ontwikkeling dat deeltijdstudenten die vanwege bijzondere, individuele omstandigheden in aanraking komen met de langstudeerdersmaatregel voortaan een beroep kunnen doen op de profileringsfondsen van de instellingen. De maatregel gaat echter voorbij aan het feit dat voor veel deeltijdopleidingen de benodigde studietijd langer is dan van voltijdopleidingen, gewoonweg omdat deze gecombineerd moet worden met een baan. Deeltijdstudenten die geen beroep kunnen doen op bijzondere, individuele omstandigheden worden in dat geval nog altijd ten onrechte geconfronteerd met de langstudeerdersmaatregel en zullen afzien van het volgen van een deeltijdstudie. Dit komt de positie van Nederland als kenniseconomie niet ten goede.
