Wet pensioencommunicatie naar Eerste Kamer

Het wetsvoorstel Pensioencommunicatie is met algemene stemmen aangenomen door de Tweede Kamer op 5 maart jl. en ligt nu voor in de Eerste Kamer. Voor veel werknemers is informatie over hun pensioen moeilijk te begrijpen en daardoor bereiken pensioenfondsen hun deelnemers moeizaam. De VCP onderschrijft dan ook volmondig de doelstelling van het wetsvoorstel, dat de deelnemerer centraal stelt en aansluit bij de informatiebehoeften en de kenmerken van de deelnemer.

Het doel van pensioencommunicatie is dat de pensioendeelnemer weet hoeveel pensioen hij kan verwachten, kan nagaan of dat voldoende is of dat hij moet bijsparen, en zich bewust is van de risico’s van de pensioenvoorziening. Pensioenfondsen moeten nu op basis van de wet al informatie over hun pensioen delen met hun deelnemers. Ze doen dat onder meer door elk jaar een uniform pensioenoverzicht (UPO) op te sturen. Het UPO wordt overzichtelijker: dat mag nog alleen de resultaten laten zien van het afgelopen jaar. Op de website www.pensioenregister.nl kunnen deelnemers vervolgens een totaaloverzicht krijgen van al hun opgebouwde pensioenaanspraken per pensioenuitvoerder. Pensioenfondsen moeten daar ook helder inzicht geven in de koopkrachteffecten en de risico’s. Daarvoor moeten ze drie scenario’s gebruiken: een optimistisch scenario, een verwacht scenario en een pessimistisch scenario. Dit zodat deelnemers beter begrijpen dat de hoogte van het uiteindelijke pensioen met onzekerheden gepaard gaat. Ook moeten pensioenfondsen het verwachte pensioen terugrekenen naar het prijspeil van nu, om inzichtelijk te maken wat het pensioen daadwerkelijk waard is en wat dus de effecten van inflatie en indexatie zijn op het pensioen in termen van koopkracht. Hiertoe wordt op dit moment nog hard gewerkt aan een uniforme rekenmethode zodat alle verschillende pensioenaanspraken bij elkaar opgeteld en vergeleken kunnen worden. Ook is er tijdens de behandeling een motie aangenomen om te komen tot een uniforme rekenwijze voor de uitvoeringskosten van pensioenfondsen. Verder is er een motie aangenomen om in het pensioenregister ook een variant op te nemen, die inzicht geeft in de verwachte AOW-leeftijd. Eerder ging het wetsvoorstel alleen uit van de wettelijke AOW-leeftijd voor de berekening van het te verwachten pensioen – dat bestaat uit AOW en aanvullend pensioen – maar door de koppeling van de levensverwachting aan de hoogte van de AOW-leeftijd geeft die uitkomst niet altijd een realistisch beeld. Dit in het bijzonder voor jongere deelnemers, die naar verwachting een veel hogere AOW-leeftijd zullen hebben dan die nu wettelijk geldend is. Ook zal voor de deelnemer inzichtelijk worden gemaakt in welke mate de premie bestaat uit een werknemers- en een werkgeversdeel.

Het wetsvoorstel gaat ook kort in op de rol van de werkgever. Als een werkgever een pensioenovereenkomst sluit met een werknemer moet hij er straks voor zorgen dat de werknemer binnen drie maanden na het verkrijgen van zijn aanspraken geïnformeerd wordt over de kenmerken van de pensioenregeling. Hiertoe wordt op dit moment om de werkgever te faciliteren een werkgeverschecklist ontwikkeld door de Pensioenfederatie in samenwerking met de Stichting van de Arbeid, die naar verwachting in september gereed is. Verder wordt de pensioenuitvoerder ook verplicht om informatie te geven over de persoonlijke omstandigheden van een werknemer die erom kunnen vragen dat de werknemer actie onderneemt (zoals bij scheiding, baanwisseling, samenwonen en arbeidsongeschiktheid), en moet de werknemer hierbij een verwijzing krijgen naar de website van de pensioenuitvoerder en het pensioenregister. Dit zal steeds meer op digitale wijze gaan plaatsvinden. Werkgevers en pensioenuitvoerders moeten over deze (digitale) communicatie wèl duidelijke afspraken maken.

Er zal een brede voorlichting komen over de nieuwe communicatiewijze.

De Nationale Beeldbank / Rinus Wandel